Hvernig auðjöfrar eiga að hugsa og biðja (eða þannig)

Þessi bæn er talsvert óvenjuleg:

Ó Drottinn, þú veist að ég á níu fasteignir í Kópavogi og ég hef einnig fest kaup á fasteign á Ísafirði, ég bið þig að varðveita bæði Kópavog og Vestfirði frá eldi og jarðskjálftum og þar sem ég á veð í eign í Fjarðabyggð, bið ég þig einnig að líta miskunnaraugum til þess héraðs, en hvað varðar hinar sýslurnar máttu fara með þær eftir þínum vilja.

Ó Drottinn, gefðu að bankinn geti starfað eðlilega og afgreitt reikninga skuldunauta minna og gefðu að þeir séu allir góðir menn. Gefðu giftusama ferð og góða heimkomu skipinu Hafmeyjunni, því að ég hef tryggt það. Og eins og þú hefur sagt að dagar hinna illu skuli stuttir verða, treysti ég á þig, að þú gleymir ekki þessu loforði þínu, þar sem ég hef fest kaup á erfðarétti að fasteign sem mun falla mér í skaut við andlát þessa siðspillta unga manns, hr. J.L.

Varðveittu vini mína frá drukknun og mig frá þjófum og innbrotum og gerðu alla þjóna mína svo heiðarlega og trúfasta að þeir gæti hagsmuna minna og svíki aldrei út úr mér eignir, hvorki nótt né dag.

Fengin úr Alfa-kennsluefni, sjá Spurningar lífsins, bls. 72-73. Staðfært upp á íslenskar aðstæður.

Hvernig líst ykkur á þetta hugarfar?